POWIATOWY RZECZNIK KONSUMENTÓW

Zadania Powiatowego Rzecznika Konsumentów

Funkcję Powiatowego Rzecznika Praw Konsumenta sprawuje – Mariola Jęcka
Wałcz, Al. Zdobywców Wału Pomorskiego 52 parter (budynek byłego Szpitala Powiatowego),

Telefon:  (067) 250 84 72

godziny przyjmowania konsumentów:

  • poniedziałek           12.00 – 15.30
  • wtorek                    12.00 – 15.30
  • środa                        8.00 – 12.00
  • czwartek                  12.00 – 15.30
  • piątek                       8.00 – 12.00

ZASADY UDZIELANIA PORADY PRAWNEJ W SPRAWACH KONSUMENCKICH

        1. Powiatowy Rzecznik Konsumentów (RK) realizuje zadania wymienione w art. 42 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów.
        2. Mieszkańcy Powiatu Wałeckiego będący konsumentami, mogą bezpłatnie zasięgnąć porady i informacji w sprawach konsumenckich osobiście, telefonicznie i mailowo.
        3. W sprawach wymagających pogłębionej analizy bądź konieczności wystąpienia rzecznika do przedsiębiorcy, należy osobiście zgłosić się do biura RK w godzinach przyjęć
            interesantów lub po wcześniejszym umówieniu telefonicznym poza ustalonymi godzinami przyjęć, ale w godzinach pracy Starostwa Powiatowego w Wałczu tj. 7.30-15.30.

Takie sprawy nie będą podejmowane na podstawie jedynie poczty elektronicznej.

  1. Zgłaszając się po poradę należy osobiście wypełnić wniosek oraz przynieść wszystkie oryginalne dokumenty istotne dla sprawy (np. paragon, fakturę, zamówienie, umowę, regulamin, złożone reklamacje, prowadzoną z przedsiębiorcą korespondencję, itp.).
  2. Dane osobowe ujawnione przy udzielaniu porad i informacji są przetwarzane w celu wypełnienia obowiązków prawnych, w szczególności w celu zapewnienia przez RK w Wałczu pomocy w sprawie o ochronę praw konsumenta.

Do zadań Powiatowego Rzecznika Konsumentów w szczególności należy:

1) zapewnienie bezpłatnego poradnictwa konsumenckiego i informacji prawnej
w zakresie ochrony interesów konsumentów,
2) składanie wniosków w sprawie stanowienia i zmiany przepisów prawa
miejscowego w zakresie ochrony interesów konsumentów,
3) występowanie do przedsiębiorców w sprawach ochrony praw i interesów
konsumentów,
4) wytaczanie powództw na rzecz konsumentów oraz występowanie za ich zgodą
do toczącego się postępowania w sprawach o ochronę interesów konsumentów,
5) współdziałanie z właściwymi terytorialnie delegaturami Urzędu Ochrony
Konkurencji i Konsumentów, organami inspekcji handlowej oraz organizacjami,
do których zadań statutowych należy ochrona interesów konsumentów,
6) wykonywanie innych zadań określonych w przepisach prawnych.

Podstawowe akty prawne regulujące prawa konsumentów:

  • Kodeks cywilny – ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r.( Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) art. 556 i dalsze.
  • Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 maja 1995 r. w sprawie szczegółowych warunków zawierania i wykonywania umów sprzedaży rzeczy ruchomych z udziałem konsumentów ( Dz. U. Nr 64, poz. 328).
  • Rozporządzenie Ministra Handlu Wewnętrznego z dnia 14 września 1970r. w sprawie ustalenia terminów zawiadamiania o wadach fizycznych artykułów żywnościowych ( Dz. U. Nr 23, poz.186).
  • Kodeks postępowania cywilnego – ustawa z dnia 17 listopada 1964r. ( Dz. U. Nr 43, poz. 296 z późn. zm.).
  • Ustawa z dnia 15 grudnia 2000r. o ochronie konkurencji i konsumentów ( Dz. U. Nr 122. poz. 1319).
  • Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 20 grudnia 2000r. w sprawie krajowego systemu monitorowania wypadków konsumenckich (Dz. U. Nr 1, poz. 1).
  • Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 grudnia 2000r. w sprawie krajowego systemu informowania o produktach niebezpiecznych (Dz. U. Nr 4, poz. 28.
  • Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 listopada 2000 r. w sprawie szczegółowych warunków znakowania obuwia przeznaczonego do sprzedaży konsumentom ( Dz. U. Nr 110, poz. 1168).
  • Ustawa z dnia 14 marca 1985 r o Inspekcji Sanitarnej ( tekst jednolity Dz. U. z 1999r. Nr 70, poz. 778).
  • Rozporządzenie Ministra Łączności z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie reklamacji usług telekomunikacyjnych o charakterze powszechnym ( Dz. U. nr 64, poz.309).
  • Rozporządzenie Ministra Łączności z dnia 15 marca 1996 r. w sprawie warunków korzystania z usług pocztowych o charakterze powszechnym ( Dz. U. 40, poz. 173).
  • Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. prawo energetyczne ( Dz. U. nr 158, poz. 1042 z późn. zm.).
  • Ustawa z dnia 1 stycznia 2003 roku weszła w życie ustawa z 27 lipca 2002 roku o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz o zmianie Kodeksu cywilnego ( Dz. U. Nr 141. poz. 1176), która wprowadza istotne zmiany w sprzedaży konsumenckiej.

Sprzedaż towaru podlega ustawie, jeżeli zostaną spełnione następujące przesłanki:

  • przedmiotem sprzedaży jest tzw. towar konsumpcyjny, czyli rzecz ruchoma z wyłączeniem m.in. nieruchomości, energii elektrycznej, gazu, wody. Ustawy nie stosuje się przy sprzedaży egzekucyjnej, sprzedaży dokonywanej w postępowaniu upadłościowym albo innym postępowaniu sądowym.
  • sprzedawca jest przedsiębiorcą.
  • kupujący jest osobą fizyczną.
  • cel sprzedaży nie jest związany z prowadzoną przez nabywcę działalnością zawodową lub gospodarczą.
  • nowością jest objęcie w kategorii sprzedaży konsumenckiej – umowy komisu sprzedaży, dostawy i umowy o dzieło ( art. 14 ustawy).

Ustawa o sprzedaży konsumenckiej wyłącza stosowanie przepisów art. 556 – 581 Kodeksu cywilnego, dotyczących rękojmi i gwarancji.

Niezgodność towaru z umową.

Według nowych przepisów, jeśli kupiliśmy towar, który okazał się bublem, nie musimy powoływać się na jego wadę. W to miejsce została wprowadzona odpowiedzialność sprzedawcy za towar, który jest niezgodny z umową. Pojęcie „niezgodności towaru z umową” oznacza nie tylko wady fizycznej, ale też niespełnienie właściwości obiecanych w reklamie. Gwarancję producent nadal daje dobrowolnie.
Ustawa obejmuje również nieprawidłowości montażu i w konsekwencji obciąża sprzedawcę, jeśli sprzęt zostanie zamontowany lub uruchomiony przez konsumenta na podstawie błędnej instrukcji, rodzi to odpowiedzialność sprzedawcy (art. 6 ).

Odpowiedzialność sprzedawcy wobec kupującego.

Sprzedawca odpowiada wobec kupującego, jeżeli towar konsumpcyjny w chwili wydania jest niezgodny z umową. Jeśli kupiliśmy produkt, który nie odpowiada warunkom, o jakich zapewniał nas sprzedawca lub producent, możemy domagać się jego naprawy lub wymiany. Gdyby było to niemożliwe lub pociągało za sobą nadmierne koszty, możemy żądać obniżenia ceny, a dopiero w ostateczności zwrotu pieniędzy. Dotychczas zwrotu pieniędzy mogliśmy domagać się od razu.
Zmieniają się też okresy dochodzenia przez konsumentów swoich praw. Odpowiedzialność sprzedawcy trwa teraz dwa lata. Dotychczas rękojmia trwała rok. Na złożenie reklamacji konsument ma dwa miesiące od chwili wykrycia niezgodności z umową. Dotychczas mieliśmy na to miesiąc.
Od 1 stycznia 2003 roku sprzedawca musi potwierdzić na piśmie umowy przy: sprzedaży na raty, na przedpłaty, na zamówienie, wg wzoru lub na próbę oraz przy sprzedaży powyżej dwóch tysięcy złotych.

Uprawnienia kupującego

Jeżeli towar konsumpcyjny jest niezgodny z umową, konsument może dochodzić roszczeń w dwóch etapach:

1.        może żądać nieodpłatnej naprawy towaru lub jego wymiany na nowy. Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy nieodpłatność naprawy lub wymiany oznacza również obowiązek zwrotu przez sprzedawcę kosztów poniesionych przez kupującego, takich jak demontaż, dostarczenie, robocizna,

2.        jeśli żądanie nie zostanie zaspokojone w określonym czasie: wówczas może żądać stosownego obniżenia ceny lub odstąpienia od umowy ( gdyż naprawa lub wymiana są niemożliwe bo wymagają nadmiernych kosztów bądź narażają kupującego na znaczne niedogodności).

Sprzedawca powinien ustosunkować się do żądania konsumenta w ciągu 14 dni. Jeśli tego nie uczyni, uważa się, że uznał je za uzasadnione ( art. 8 ust.3 ustawy). Oznacza to, że milczenie sprzedawcy jest równoznaczne z uznaniem roszczenia konsumenta. Warto przy tym pamiętać, że uprawnienia konsumenta przewidziane w ustawie nie mogą być wyłączone ani ograniczone przed zawiadomieniem sprzedawcy o niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową ( art. 11 ustawy).

Jeśli konsument jest niezadowolony ze sposobu załatwienia reklamacji może się zwrócić do powiatowego rzecznika konsumentów przedkładając:

przy niezgodności towaru z umową:

  • pismo na adres: Starostwo Powiatowe. Powiatowy Rzecznik Konsumentów w Wałczu Al. Zdobywców Wału Pomorskiego  52, 78-600 Wałcz, w którym należy:
    • podać imię i nazwisko wraz z adresem zamieszkania,
    • podać uzasadnienie, dlaczego kupujący nie zgadza się z negatywnym rozpatrzeniem reklamacji,
    • określić swoje żądania,
    • do pisma załączyć poniższe dokumenty.
      • dokument zakupu oryginał lub jego ksero,
      • protokół reklamacyjny
      • odpowiedź sprzedawcy z ewentualną opinią rzeczoznawcy

przy gwarancji:

  • kartę gwarancyjną wraz z dowodem zakupu,
  • należy pamiętać aby gwarancja była prawidłowo wystawiona, a więc powinna zawierać: nazwę i adres gwaranta oraz sklepu gdzie towar kupiono, określenie rzeczy sprzedanej, datę transakcji, czas na jaki udzielono gwarancji, adresy zakładów naprawczych /serwisowych/,
  • konsument powinien pilnować, aby przy reklamacji w karcie gwarancyjnej zapisy były dokonywane w sposób czytelny i dokładny, aby wpisywano daty dostarczenia rzeczy do naprawy, daty wymiany, itp…, oraz wyraźnie określano rodzaj dokonanych napraw ( zapis „regulacja” oznacza, że nie było naprawy, czyli rzecz nie była wadliwa).

Niezałatwione roszczenia konsumentów w drodze negocjacji rzecznik może kierować do rozpatrzenia przez Polubowne Sądy Konsumenckie lub sądy rejonowe przygotowując stosowne dokumenty.Gdzie załatwiać:

Wałcz, Al. Zdobywców Wału Pomorskiego  52 (budynek byłego Szpitala Powiatowego), tel. (0 67) 250 84 72